พรากผู้เยาว์ กฎหมายมุ่งคุ้มครองใคร?

ใครคือผู้เยาว์

ส่วนคดีพรากผู้เยาว์เป็นความผิดอาญามีโทษทางอาญาเช่นจำคุก

"พราก"จะมีอยู่สองกรณี

1. พรากเด็กคืออายุไม่เกิน ๑๕  (ป.อ.มาตรา ๓๑๗) ไม่มีเหตุอันสมควรไม่ว่ากรณีใดและเด็กนั้นจะยินยอมหรือไม่ก็ตามผิดทุกกรณีโทษคือจำคุกสามปีถึงห้าปี, ปรับหกหมื่นถึงสามแสนบาท แต่ถ้าเป็นการแสวงหากำไรหรือเพื่อการอนาจารจะมีโทษหนักกว่าอีก คือจำคุกห้าปีถึงสิบปี,ปรับหนึ่งแสนถึงสี่แสนบาท รวมถึงผู้แสวงหาประโยชน์โดยมิชอบจากตัวเด็กหรือรับเด็กที่ถูกพรากมาก็เป็นความผิดเหมือนผู้กระทำการพราก
   
2. พรากผู้เยาว์คืออายุเกิน ๑๕ แต่ไม่เกิน ๑๘ (ป.อ.มาตรา ๓๑๘-๓๑๙) มีสองกรณีคือการเต็มใจไปด้วยกับไม่เต็มใจไป ถ้าเป็นกรณีเพื่อหากำไรเพื่ออนาจารแม้เด็กจะเต็มใจไปก็เป็นความผิด การที่พรากไปเพื่ออนาจารแม้ยังไม่ได้กระทำอนาจารก็เป็นความผิดสำเร็จแล้วไม่ต้องมีผลของการกระทำ