บาป
บาป คืออนุสัยกิเกสเป็นกิเลสที่นอนดองอยู่ในขันธสันดานของแต่ละบุคคลมีอยู่ ๗ ประการ
๑. ความติดใจในกาม
๒. ความติดใจในภาพ
๓. ความโกรธ
๔. ความเยื่อหยิ่งถือตัว
๕. ความเห็นผิด
๖. ความสงสัยลังเลในสิ่งที่ควรเชื่อ
๗. ความหลง ความเขลาที่ไม่รู้ตามความเป็นจริง
บาปเกิดที่ทวาร ทั้ง ๖ คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ บุญบาปไม่ได้เกิตที่ไหนเกิดที่จิตกระบวนการทํางานของจิตที่เกิดทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย ทางใจ วิถีจิตนี้เป็นจุดเชื่อมหากเราได้เข้าใจก็จะมีประโยชน์ในการป้องกันมิให้จิตบาปเกิดขึ้นได้เพียรละบาปที่เกิดแล้วให้เสื่อมไป คือทั้ง ๗ เพราะมันเกิดมาแล้วตั้งแต่ภพชาติปางก่อนและยังเกิดต่อไปอีกไม่มีวันสิ้นสุด ละบาปได้ต้องใช้เครื่องปะหานทั้ง ๕ อย่างคือ
๑. ละได้ด้วยพระกรรมฐาน๒. ละได้ด้วยอำนาจของสมาธิ คือ ฌาน๓. ละได้ด้วยอำนาจอริยมรรค๔. ละได้ด้วยอำนาจอริยผล คือ ทำให้สงบ สงัด๕. ละได้ด้วยสลัดทิ้งไม่ให้เหลือ ได้แก่ อรหัตตะผล
แสดงความคิดเห็น