บารมีธรรม

การสร้างบารมีธรรมธรรมะเมื่อสำรวมไว้ในใจเป็น “กุศลจิต” เมื่อแสดงออกเป็นคุณสัมพันธ์หากมีแต่สภาวะธรรมอยู่ภายในแต่ขาดคุณงามความดีมารจะผจญ ดังคำสอนที่ท่านปราชญ์ขงจื้อได้กล่าวไว้ว่า “แม้ขาดคุณงามอันยิ่งใหญ่ก็มิอาจรักษาสภาวะธรรมอันสูงส่งแห่งตนจนบรรลุได้” การสร้างบุญคือการสร้างคุณงามความดีเป็นการสร้างคุณต่อทุกสรรพสิ่งมีน้ำใจฉุดช่วยกอบกู้เพื่อนร่วมโลกให้พ้นจากทุกข์ภัยปฏิบัติตามคำสอนของพระศาสดาด้วยความเคารพอย่างจริงจังและจริงใจเกิดคุณงามเป็นบารมี เมื่อบุญบารมีภายนอกพร้อมแล้วกุศลจิตภายในก็จะสมบูรณ์ไปด้วยดั่งท่านผู้เจริญกล่าวไว้ว่า

• คนที่เป็นพ่อแม่ให้มีเมตตาคุณ
• คนที่เป็นลูกให้มีกตัญญูตาคุณ
• คนที่เป็นพี่ให้มีมิตรไมตรีคุณ
• คนที่เป็นน้องให้มีสัมมาคารวะคุณ
• สามีภริยากันให้มีฉันทคุณ
• เพื่อนพ้องให้มีสัตยคุณ
• เจ้าหน้าที่บ้านเมืองให้มีความยุติธรรมและสุจริตคุณ 

แปรบาปให้เป็นบุญแปรคนเขลาลุ่มหลงให้เป็นปัญญาชนจึงนับเป็นการสร้างบุญที่แท้จริง มิได้ทำไปด้วยหวังชื่อเสียงอวดตนหากทำไปเพื่อหวังชื่อเสียงมิจัดว่าเป็นบุญหากตักเตือนผู้คนด้วยโมหะโทสะก็จะเป็นการขาดคุณสมบัติของผู้บำเพ็ญธรรม